Tuan Guru Presiden PAS, Datuk Seri Abdul Hadi Awang, yang lebih rela
menjadi khadam rakyat dan menjadi nelayan daripada bercita-cita
mencari jawatan, mengkagumkan pelbagai sekali lagi semalam ketika
Program Pelancaran Karnival Tahun Baru Cina di Alor Setar.
Ustaz Hadi ketika membantu seorang mangsa lemas di pantai Rusila 2010 lalu
Saya tidak mengenali Ayah Chik, nama panggilan manja untuk TG Hadi,
secara dekat mahupun lama, tapi sekadar melalui kenyataan-kenyataan dan
peristiwa-peristiwa yang berlaku di sekitar Ayah Chik yang dilaporkan
di media mulai 2010.
Kali pertama, Ayah Chik mengkagumkan saya ialah melalui kemunculan
video bagaimana Ayah Chik sanggup terjun ke laut untuk menyelamatkan
seorang hampir lemas di Pantai Rusila pada 2010.
Tiada ego, tiada terasa dirinya sebagai seorang VIP dan terlupa
dirinya sebagai seorang presiden parti kedua terbesar Malaysia, itulah
antara bacaan saya tatkala saya menonton video aksi Ayah Chik
bertungkus lumus cuba menyelamatkan satu nyawa dalam keadaan berkain
pelikat tanpa memikirkan keadaan dirinya yang sudah tidak muda.
Kali kedua, Ayah Chik mengkagumkan saya ialah tatkala Ayah Chik menggulung Muktamar PAS ke 58.
Itu adalah pertama kali saya terhibur, tersentak dan terpegun dengan isi ucapannya yang begitu padat dan bernas.
Tiada satu saat yang saya terasa mengantuk. Ucapan Ayah Chik sudah
bertambah hebat sebab akhirnya saya terasa mudah diikut, walaupun untuk
seorang bukan Islam seperti saya. Ucapan ini jauh berbeza dengan
ucapan Ayah Chik yang terdahulu – kali ini cukup ralik, cukup berazam
dan cukup mempunyai roh dengan berselang-seli dengan klasik hiburan
tersendiri.
Daripada
wajah ahli-ahli PAS yang mendengar, ternyata di hati mereka, Presiden
PAS ialah ‘Ayah Chik’ mereka. Tuan Guru Presiden sudah dianggap sebagai
seorang bapa kepada semua ahli PAS yang tertawan dengan ilmu yang
terserlah daripada diri Ayah Chik.
